คนหิวโหย.. ความรัก จึงออกตามหารักอุ่น ๆ รองใจศิลปะการดื่มเลือดของยุงคือ ค่อย ๆ ย่อง อุ๊ย!! บินซิเนอะ บินเข้าไปในมุมมืด
บรรจงแทงปากทะลุทลวงผ่านผิว เข้าไปดูดเลือดอุ่น ๆ ของคุณ โดยคุณไม่รู้ตัว
ศิลปะความรัก คือบรรจงแทรกแซง ชอนไช ทะลุทลวงความรู้สึกเข้าไปฝังลึกอยู่ในหัวใจ ของคุณอย่างช้า ๆ อบอุ่นในหัวใจ
โดยคุณไม่รู้ตัวกว่าคุณจะรู้ตัว ยุงก็อิ่มแปร้ บินกลับบ้าน....
กว่าคุณจะรู้ตัว รักก็มากมายเกินห้ามใจยุงตัวไหน ปากหนัก กัดเจ็บ บินไม่เร็วพอ บินไม่รู้จังหวะ
บินผิดมุมให้คนเห็นหรือรู้ตัวก่อน ถึงฆาตมาแล้ว กว่า 90 %น้อยนักที่จะรอดฟันฝ่ามือพิฆาตและไบกอนเขียวไปได้คนคนไหน ไม่เคยรัก ไม่รู้จักรัก จีบไม่เป็น
ไม่มีโอกาส ไม่รู้กาละเทศะและเหตุผลอีกมากมาย นานับประการที่จะหยิบมาเอ่ยอ้างถึงความไม่สันทัดจัดเจนเรื่องรัก ก็น้อยนักที่จะรอดพ้น อาการแห้วไปได้พอยุงกินอิ่มหนำก็บินจากไปและพร้อมจะกลับมาใหม่เมื่อ
โหยหิว
ก็เหมือนรักของคนเจ้าชู้อิ่มหนำแล้วก็ผ่านไป
แต่จะกลับมาใหม่เมื่อโหยหาถึงจะถูกตบ ถูกฉีดยา ถ้าไม่ตายเสียก่อนพร้อมจะกลับมาใหม่เมื่อหิวอีกครา
ไม่เข็ดแฮะก็เหมือนคน เจ็บช้ำสักเท่าไหร่ ถ้าไม่ถึงตาย
หัวใจก็ยังโหยหารักอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันถึงจะกางมุ้ง จุดยากันยุง หรือติดมุ้งลวดยุงก็ยังคงเข้ามาได้อยู่ดีแหละความรักก็เหมือนกัน ห้ามใจเท่าไหร่ หลีกหนียังไง
รักก็ยังเล็ดลอดเข้ามาได้อยู่ดี....